Fatiguee d'attendre

Γιατί με βασανίζεις; Αφού το βλέπεις ότι είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Αφού λες ότι μ' αγαπάς, έστω και λίγο, γιατί μου το κάνεις αυτό;

Το καταλαβαίνω να μη με θες. Το καταλαβαίνω να σου αρέσουν άλλες. Όλες οι άλλες. Μάλλον, οι άλλες που δεν είναι σαν εμένα. Που έχουν μια άλλη ομορφιά. Οι άλλες που δε μιλάνε τόσο πολύ. Οι άλλες που είναι πιο "ψαγμένες" από εμένα. Οι άλλες που είναι τυπάκια. Οι άλλες που σε παίζουν. Οι άλλες που είναι "παλιοθήλυκα" και δεν τις βγάζεις από το μυαλό σου. Οι άλλες που δε σε κοιτάζουν όπως εγώ. Οι άλλες που δε σου λένε πάντα ναι. Οι άλλες που δε σε εκνευρίζουν ποτέ. Οι άλλες που έχουν πάντα κάτι βαθύ να πουν. Οι άλλες που ξέρουν από μουσική, που σε καταλαβαίνουν, που σε τρελαίνουν, που σε κάνουν να αισθάνεσαι όπως νιώθω εγώ για σένα.

Είμαι κρίμα όμως. Καταλαβαίνω ότι η ανθρώπινη ματαιοδοξία θέλει συνεχή τροφή, αλλά όλα τα πράγματα καπου πρέπει να σταματάνε. Εντάξει, λοιπόν, κέρδισες. Είσαι καταπληκτικός και με έχεις κάνει κουρέλι. Όμως, φτάνει τώρα.

Μη μου ξαναπείς ποτέ για τα μάτια μου. Μην ξαναχαϊδέψεις τα μαλλιά μου. Μην μου ξαναπείς ποτέ ότι σου αρέσω. Μη μου ξαναπείς ποτέ ότι με λατρεύεις. Μη μου ξαναπείς ποτέ ότι με σκέφτηκες. Μη μου ξαναπείς ποτέ τίποτα. Γιατί εσύ τα λες έτσι, τυχαία, ή μπορεί απλά να απαντάς καταφατικά από βαρεμάρα στις επίμονες ερωτήσεις μου. Αλλά για μένα όλα αυτά είναι σημαντικά.

Κοιμάμαι και ξυπνάω και σκέφτομαι τι έκανα πάλι λάθος. Κοιμάμαι και ξυπνάω και δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά μονάχα εσύ. Κουράστηκα. Κουράστηκα να σε σκέφτομαι, κουράστηκα να κλαίω για σένα, κουράστηκα να χαίρομαι επειδή μου έστειλες ένα μίζερο μήνυμα, κουράστηκα να τρέχω από πίσω σου ζητιανεύοντας λίγη προσοχή. Κουράστηκα να χαμογελάω όταν μου ζητάς τηλέφωνα από φίλες μου. Κουράστηκα να σου δίνω συμβουλές για το πώς να γνωρίσεις αυτήν την κάποια άλλη.

Άσε με...